Het is vandaag een heerlijk rustige plek. Hier bleven de begijntjes die te ziek waren of te gebrekkig om te verhuizen naar het Groot Begijnhof. Voorheen was het afgesloten met drie poorten maar inmiddels zijn die allemaal verdwenen. De huisjes zijn opgetrokken in bak- en zandsteen waarvan de meeste dateren uit de 16de en 17de eeuw.
Locatie van het Klein Begijnhof: Kanunnik De Deckerstraat, Klein Begijnhof, Klein Begijnhofbogaard.
Sint-Katelijnekerk
Een gotische kerk die in verschillende bouwfases tot stand kwam tijdens de 14de en 15de eeuw. Een kerk zonder veel franjes van buitenaf en ook binnenin geen grote namen van kunstschilders of andere kunstenaars. Misschien omdat de kerk opgetrokken werd (14de eeuw) in wat toen bekend stond als een ‘arme’ wijk? De schilderijen die dan wél van oude schildermeesters waren, gingen verloren bij een brand toen ze in Antwerpen verbleven ter restauratie. Eerder werd ook al veel van het interieur vernield tijdens het Protestants Bewind eind 16de eeuw. Voornaamste kostbaarheden zijn de beeldhouwwerken voornamelijk uit 17de en 18de eeuw en de preekstoel van Pieter Valckx. In de kerk bevinden zich heel wat verwijzingen naar de H. Catharina, bv. het roosvenster in de voorgevel en twaalf roosvensters in de middenbeuk. Die roosvensters zijn een allusie op een folterrad. Tijdens de tijd van de Romeinen leefde ene Catharina, die het christelijk geloof beleed. Zij weigerde haar geloof af te zweren waarna ze gefolterd werd, vastgebonden op een rad. Bij het ronddraaien brak het rad, maar niet Catharina … Toen ze dan maar onthoofd werd, vloeide er melk i.p.v. bloed uit haar lichaam. Toegang, van 13.00 – 16.00 u, op woensdag gesloten.
Begijnhofkerk en het Groot Begijnhof
Het Groot Begijnhof bestaat reeds sedert de 13de eeuw maar lag buiten de stadsmuren. Het was ca. 20 hectaren groot en bestond uit een honderdtal woningen (conventen) met op het hoogtepunt (ca. 1550) niet minder dan 1500 begijnen. Wat buiten de stadsmuren ligt is natuurlijk gevoelig voor aanvallen en plunderingen. De beeldenstorm van 1566 en de aanval van de Hertog van Alva in 1572 hebben ervoor gezorgd dat in 1578 de begijnen naar andere oorden verhuisden. Alle resterende gebouwen werden toen vernield achtergelaten.
In 1595 zijn een deel van de begijnen teruggekeerd en hebben ze zich gevestigd in deze wijk binnen de stadsmuren. Zowel de Begijnhofkerk als vele andere gebouwen dateren van begin de jaren 1600. Eind de jaren '80 van de vorige eeuw zijn de laatste begijntjes overleden. Het Groot-Begijnhof is sedert 1998 Unesco Werelderfgoed. Het merendeel van de woningen en de kerk zijn historisch beschermde gebouwen sedert de vorige eeuw.
Het Groot-Begijnhof omvat de volgende straten: Krankenstraat, Nonnenstraat, Hoviusstraat, Fonteinstraatje, Conventstraat, Krommestraat, Acht-Zalighedenstraat, Twaalf Apostelenstraat, Cellebroedersstraat en de straten rond de kerk. Neem de tijd om deze straten even door te wandelen. Voor de begijnhofsfeer echt op te snuiven maak je een cirkel via de Krankenstraat, de Hoviusstraat en de Conventstraat terug naar de Begijnhofkerk via de Nonnenstraat waar zich de Jezuspoort bevindt, één van de twee poorten van het begijnhof.
Als je de kans hebt moet je zeker de Begijnhofkerk (officieel: Sint-Alexius-en-Catharinakerk) bezoeken. Ze is een ware schatkamer met een rijke collectie aan schilderijen waarvan er nu nog 50 overblijven. Daarnaast zijn er ook nog heel wat 17de eeuwse beeldhouwwerken te zien. Uit dezelfde periode dateren het altaar, de preekstoel en iets later de communiebank. De Begijnhofkerk is in de namiddag geopend behalve op woensdag. De buitengevels zijn in restauratie waarvan men hoopt deze werken te beëindigen in 2017.