Voor die omslag naar een toonaangevende culturele stad was het stadsbestuur op zoek naar een museumcollectie voor een nieuw museum. Beiden vonden elkaar, er werd een architectuurwedstrijd uitgeschreven een een budget van ca. 120 miljoen euro vrijgemaakt. Het was de architect Frank O. Gehry die in 1991 de opdracht kreeg om een uniek museum te bouwen. Het was hij die deze plek langs de rivier koos. Een voormalig industrieterrein.
Eindelijk, de opening
Het Guggenheim Museum Bilbao opende zijn deuren in 1997. Dat was de trigger die de overgang van industrie naar cultuur maakte. Het zorgde voor een explosie aan andere initiatieven en de bouw van andere architecturale pareltjes. Kantoren vervingen industrie en er kwamen middelen vrij om de oude stad en historische gebouwen te restaureren. Bilbao heeft op minder dan 20 jaar een metamorfose ondergaan. Dankzij het Guggenheim Museum? Iedereen is ervan overtuigd dat zonder dit museum Bilbao nooit zo’n omslag zou kunnen maken hebben. En dan laten we de miljoenen toeristen buiten beschouwing.
Het gebouw en zijn collectie
Kwatongen beweren dat het gebouw mooier en waardevoller is dan zijn collectie kunst. Je inkomticket, dat echt niet duur is, laat je enerzijds genieten van de bijzondere architectuur én van de collectie hedendaagse kunst. Die collectie is echt wel heel waardevol met werken van bekende kunstenaars, zoals Klein, Warhol en Kiefer maar ook met werken van Baskische modernisten.
Die kunstwerken binnen staan niet in saaie zalen. De architect was heel creatief voor de opbouw van het interieur. Sommige zalen zijn verbonden met loopbruggen. Een paar werken staan buiten, zoals de bekende ‘Puppy’, het hondje bekleed met bloemen. Of de spin die de naam ‘Mama’ kreeg.
Het gebouw bestaat uit meer dan 30.000 titanium bladen. Het doel van de architect is geslaagd: spelen met licht. Dat er voor titanium werd gekozen is puur toeval. Op het ogenblik van de bouwwerken was dit goedkoper dan roestvrij staal. Titanium is nu onbetaalbaar geworden en vooral bekend voor zijn toepassingen in de medische wereld.
Wie het museum bezoekt moet zeker eerst de zaal bezoeken over het bouwen van dit museum: ZERO. Zet je neer en laat het spiegeleffect over je heen komen.
Meer informatie op: www.guggenheim.org/bilbao
De omgeving
Rond het museum staan talrijke kunstwerken. De Puppy (bloemenhondje), de Maman (reuzespin van Louise Bourgeois), de Fire Fountain (alleen in het donker van Yves Klein), de Tulips (best te zien bij een bezoek via het atrium, van Jeff Kloons), Tall Three & The Eye (van Anish Kapoor) en F.O.G.(een mist over het water, op bepaalde tijdstippen, van Fujiko Nakaya).
Het museum ligt pal naast de brug ‘Puente de La Salve’. Dat deze meegenomen werd in het kunstgebeuren is de logica zelve. Zo zie je de rode boog (Arku Gorriak), ter gelegenheid van het 10-jarig bestaan van het museum. Dit is een kunstwerk van Daniel Buren. Maar nog opvallender is het hoge kunstwerk naast de brug, langs de wandelpromenade: de ‘Torre de La Salve’. Het is een onderdeel van de trap naar de brug. Aan de kant van het museum zie je de trap die je naar dit kunstwerk en de brug brengt. Maar wat het moet voorstellen zie je pas heel duidelijk als je bij de ‘Puppy’ staat. Dan zie je dat het twee brugelementen zijn die omhoog staan.