Meer info over deze rondreis
Onze hotels
Best Western Hostellerie du Vallon **** in Trouville (nabij Deauville) is een bijzonder bevallig hotel in de typische Normandische bouwstijl. Ruime en charmante kamers. Naast het verwarmde binnenzwembad, dat gratis is, kan je betalend gebruik maken van sauna, hamam, bubbelbad en de sportruimte. Het strand ligt amper een boogscheut van het hotel verwijderd. In de buurt bevinden zich heel wat gezellige restaurantjes en bars. Parking va. € 15/24 u.
La Ferme de la Rançonnière **** in Crépon (tussen de landingsstranden) is gehuisvest in een historische boerderij. Met behoud van het charmant en historisch karakter kan het zijn gasten alle hedendaags comfort bieden. Ook die charmante sfeer komt terug in het restaurant waar je kan genieten van een heel lekkere Normandische keuken met lokale producten. De 40 kamers zijn gerenoveerd en zijn allemaal verschillend van karakter. Gratis parkeren.
Voorstel programma
Het programma hieronder is een voorstel dat je naar hartelust kunt aanpassen. Alle bijkomende informatie en wandelingen kan je vinden in de reisgids. De volledige gids kan je gratis downloaden na reservering en betaling van het saldo. Wil je de gids vroeger downloaden? Stuur dan een mailtje naar info@euroreizen.be met vermelding van je reserveringsnummer.
Milieuvignet Crit'Air
Heb je het milieuvignet Crit'Air nodig? Het is niet mogelijk om zonder milieuvignet deze reis te ondernemen. Er is een vignet nodig als je via Lille (Rijsel) naar Normandië reist, ook als je de snelwegen niet verlaat! Bezoek je Rouen, Le Havre, Caen en Bayeux dan moet je op de voorruit van je wagen het milieuvignet Crit'Air kleven. Zo'n milieuvignet kost amper 5 euro en is voor de levenslange duur van je wagen, klik hier voor meer informatie.
Dag 1: heenreis via de Tuinen van Monet, Giverny
Giverny ligt tussen Parijs en Rouen, aan de grens van Normandië. De naam van dit dorpje is sterk verbonden met één van zijn voormalige inwoners, nl. Claude Monet. Deze impressionistische schilder woonde hier van 1883 tot aan zijn dood in 1926. Zijn tuin met woonhuis werd door de familie geschonken aan de Fondation Claude-Monet. Ze zijn beiden geopend voor bezoekers. De tuin bestaat uit twee delen die verbonden zijn door een tunnel. Bij het woonhuis ligt de bloementuin genaamd Clos Normand, aan de andere zijde van de weg ligt de watertuin. Hier heeft de schilder zijn inspiratie gehaald voor vele van zijn meesterwerken.
Kom je speciaal voor de waterlelies, dan zijn de maanden juli en augustus de beste maanden. Doch elke maand heeft zijn typische bloemenpracht. De drukste maanden zijn mei en juni. Wil je wachttijden vermijden koop dan je tickets online via hun website.
Tuinen van Monet in Giverny
Dag 2: Honfleur, een bijzondere kustplaats
Basis voor ons bezoek aan Honfleur is onze stadswandeling van ca. 5 km. Die kan je terugvinden in onze complete reisgids die je gratis kan downloaden na reservatie van deze rondreis. Honfleur is op en top een charmant havenstadje: een pittoresk oude stadskern, een gezellig ingesloten jachthaventje, een heel bijzondere houten kerk, heel veel kunstateliers en een paar leuke musea. Alle ingrediënten aanwezig dus voor een mooie wandeling met onderweg veel plekjes om rustig te genieten.
In alle seizoenen trekt Honfleur heel wat toeristen aan. En toch slagen we erin om je te brengen naar plekjes waar het minder druk is. De startlocatie, die is eigenlijk ook speciaal want je begint de stadswandeling … langs het strand met zicht op de Pont de Normandie. Ben je klaar voor een verkennende wandeling in Honfleur? Onder deze foto vind je alvast de routekaart.
Honfleur en de Lieutenance aan de vissershaven
Dag 3: culinaire geneugten van Normandië
Wil je graag kennismaken met het culinair te beleven genot in Normandië, althans een deeltje ervan? Dan kan je best vanuit Trouville richting Pont-L'Evêque. Wie dat wenst kan onderweg naar Livarot en Camembert ook nog een bezoek brengen aan de basiliek van Lisieux waar de Heilige Thérèse wordt vereerd. Misschien de Calvados en de cider voor op het einde van de dag houden?
Er zijn vier soorten kazen in Normandië: Camembert, Livarot, Pont-L'Evêque en de Neufchâtel. Bij een bezoek aan Normandië kan je deze kazen degusteren en ontdekken. De meest bekende bezoeken zijn deze aan de Fromagerie Graindorge (Village Fromager) in Livarot (ten zuiden van Lisieux). Het bezoek is zeker aan te bevelen omdat je hier op een prachtige manier kennis maakt met de regio en de kaasproductie in het algemeen. Bij Graindorge produceren ze de bekende en heel lekkere Livarot. Op het einde van je bezoek kan je uiteraard de Livarot proeven maar daarnaast ook nog de Camembert en de Pont-L'Evêque.
Eerst is er de appel, dan volgt de cider om uiteindelijk te eindigen als een Calvados. Alleen van de beste cider maakt men Calvados. Dit is een brandewijn met een hoog alcoholgehalte (+ 40°). Afhankelijk van de leeftijd krijg je verschillende smaken en ... prijzen. Tijdens een maaltijd serveren de Normandiërs dikwijls tussen de hoofdschotels een 'trou Normand'. Dit is een ander woord voor Calvados. Dit blijkt inderdaad een uitstekende eetlustopwekker te zijn. Wij bezochten reeds verschillende malen een goede Calvadosdistillerie: 'Au Coeur de Lion' in Caudray-Rabut en Calvados Pierre Huet in Cambremer. Vanuit Cambremer start er ook een autoroute: 'Route du Cidre' (40 km).
Lisieux is het tweede belangrijkste bedevaartsoord, na Lourdes, in Frankrijk. Elk jaar komen meer dan 700 000 bedevaarders naar Lisieux om er in de basiliek de H.Thérèse te eren. Ste-Thérèse-de-l'Enfant-Jésus, haar volledige heiligennaam, werd in 1873 geboren in Alençon. Met haar familie trok ze naar Lisieux waar ze op 15-jarige leeftijd al in het klooster intrad. Ze leefde onder de strenge regels van de zusters Karmelietessen. Op 30 september 1897 stierf ze na een langdurige ziekte, amper 24 jaar oud. Omwille van haar volstrekte religieuze overgave en ongecompliceerde manier van leven werd ze in 1923 zalig verklaard, en in 1925 heilig. Talloze wonderen in de beide wereldoorlogen werden haar toegeschreven. In 1929 werd al begonnen met de bouw van de enorme basiliek. In 1937 werd die ingewijd door Pius XI.
Camembert
Dag 4: op weg naar de invasiestranden via Caen
Op weg naar je volgende logeerplaats, in Crépon aan de landingsstranden, is het aan te bevelen om Caen te bezoeken. Buiten de stad ligt Le Mémorial, een aanraden om dit te bezoeken voor je rit langs de invasiestranden. Sommigen noemen het een oorlogsmuseum anderen een vredesmuseum. Het is het grootste en modernste museum over de landing in juni '44. Als je van plan bent om slechts één museum te bezoeken rond dit thema dan moet je zeker voor Le Mémorial kiezen. Zelfs mensen die minder geïnteresseerd zijn in de details van de Landing zullen dit museum boeiend vinden. Er zijn twee hoofdthema’s, de wereld vóór 1940 en de wereld na 1945. Met foto’s, leesborden, visuele technieken enz krijg je een boeiend overzicht van beide periodes. Je kan een film bekijken (20’) en afdalen naar een ondergrondse bunker, die een dominante rol speelde tijdens de oorlog.
Het centrum van Caen heeft ook tal van bezienswaardigheden. Caen werd zo'n 1000 jaar geleden gesticht door Willem de Veroveraar. Hij wou in het huwelijk treden met zijn nicht Mathilde maar de kerk stond hierop niet te wachten. Bij wijze van genoegdoening heeft hij dan twee kloosters laten bouwen ten oosten en ten westen van zijn kasteel: Abbaye-aux-Hommes en Abbaye-aux-Dames. Rondom deze beide kloosters is de stad gegroeid. Centraal ligt het kasteel, daarin zijn twee musea ondergebracht. Op dezelfde as heb je de twee abdijen. Het meest indrukwekkend is de Abbaye-aux-Hommes. Van beide abdijen moet je zeker de kerk bezoeken. Willem de Veroveraar ligt begraven in Abbaye-aux-Hommes en Mathildes graftombe kan je vinden in Abbaye-aux-Dames. In de kloostergebouwen zelf zijn officiële diensten ondergebracht van stad en departement.
Le Mémorial in Caen
Dag 5: de landingsstranden en D-Day
We rijden de kust af tussen Arromanches en Pointe du Hoc, de dag kan je eindigen in St.-Mère Eglise. Wil je een gespecialiseerd bezoek dan kan je al starten in Courseulles-sur-Mer. Daar is in 2003 een nieuw bezoekerscentrum geopend over Juno Beach. Hier zijn de Canadezen immers aan land gekomen. Maar het best is eerst vooraf het Mémorial in Caen te bezoeken, dat stond gisteren op je programma. Lees ook vooraf het verloop van de landing op Euroreizen. Hierna geef ik een opsomming van de hoogtepunten langsheen deze route.
- Arromanches was een mobiele haven, geen landingsstrand, dit was een
ideale plaats omdat het strand in een inham ligt. Een dam werd dan nog extra
opgebouwd door betonnen caissons van 70 meter lang en 20 meter hoog. Vlottende
kaden en transportwegen maakten het mogelijk om de schepen te lossen. Nu zijn er nog resten te zien. In het centrum is er het Musée du Débarquement die handelt over de kunstmatige haven, heel didactisch opgebouwd en informatief.
- Longues-Sur-Mer, verlaat hiervoor even de hoofdweg langs de kust om een bezoek te brengen aan de 'Batterie de Longues'. Van hieruit werden de schepen met de landingstroepen bestookt. De bunkers zijn nog vrij intact en zelfs de kanonnen zijn nog aanwezig wat uiterst zeldzaam is. Wandel dan nog wat verder door naar het strand en je krijgt een observatiebunker te zien. Loop er even binnen en dan krijg je precies hetzelfde beeld als tijdens de film 'De langste dag'. Hier werden ook daadwerkelijk de opnames gemaakt voor de beelden vanuit de observatiepost.
- Colleville Sur Mer is het kustplaatsje met het grote en indrukwekkend Amerikaanse kerkhof dat je echt moet vereren met een bezoek. Enkele gegevens: de totale oppervlakte bedraagt 70 hectaren. Alles is in Carrara marmer. In totaal zijn er 9.386 graven, waaronder 307 onbekende, één graf waarin zowel vader als zoon rusten en 33 gevallen waar twee broers naast elkaar zijn begraven. De 14.000 anderen die in de streek begraven werden zijn op vraag van de familie gerepatrieerd.
- Pointe Du Hoc: hier vind je de "Rangers"-rots. Dit terrein is nog steeds bewaard (incl. de kraters) zoals het was na de bevrijding. Deze plaats, op een hoogte van 30 meter, was zeer belangrijk. Van hieruit controleerde men de landing op Omaha en Utah Beach. Daarom moest dit punt zeker veroverd worden op de Duitsers, opdat de landing verder normaal zou kunnen verlopen. De landing op deze rots werd maanden voorbereid. De 225 Rangers o.l.v. Kolonel Earl Rudder kregen een zeer degelijke opleiding voor deze opdracht, zonder te weten waarvoor ze dan aan het oefenen waren! De planning was om de rots in te nemen in 30 minuten en de rest van de soldaten via deze plaats ook landinwaarts te sturen. Maar dit plan mislukte.
- La Cambe, hier ligt het Duits militair kerkhof. Totaal anders dan dit van de Amerikanen: soberder en nog meer uitnodigend tot stilte. Ook deze begraafplaats mag niet op je bezoeklijstje ontbreken. Het werd de laatste jaren ingericht als een herdenking- en informatieplaats.
- St.-Mère-Eglise is je laatste stopplaats. Om de invasie te steunen werden, in de rug van de Duitse verdedigingstroepen, zeer vroeg in de ochtend van 6 juni, meer dan 15.000 Amerikaanse parachutisten gedropt in en om het wegenknooppunt van St.-Mère-Eglise. Daarbij bleef er één Amerikaan met zijn parachute aan de toren van de kerk hangen. Deze landing op land komt uitvoerig aan bod in de film: "De langste dag". Nu nog hangt soldaat Steel (een pop) aan de torenspits van dit dorpje. Het geallieerde communicatiesysteem was een klein metalen speelgoed klikkertje. Eén keer klikken moest beantwoord worden met twee keer klikken. Zo moesten de 15.000 soldaten elkaar terugvinden. Maar dat verliep niet zoals verwacht.
Pointe du Hoc
Dag 6: Bayeux, de middeleeuwse stad
Bayeux is een gezellig provinciestadje met kleine en gezellige winkelstraten. In tegenstelling tot Caen is Bayeux volledig gespaard gebleven van alle oorlogsgeweld. De geallieerden hebben het onmiddellijk na de landing ingenomen zonder slag of stoot. De grote publiekstrekkers zijn de kathedraal en de tapisserie van Mathilde. Reeds van in de 4e eeuw was Bayeux de zetel van een bisdom. Het moest een volwaardige kathedraal krijgen en met de bouw daarvan werd gestart in de 11e eeuw. Odo nam die taak op zich, hij was bisschop van Bayeux en halfbroer van Willem de Veroveraar. In 1077 werd de kerk ingewijd in aanwezigheid van Willem en Mathilde. Als geschenk kreeg Odo het 70 meter lange tapijt met het ganse verhaal van de strijd bij Hastings, waar hij streed aan de zijde van Willem de Veroveraar.
Tapisserie de Bayeux (ook Tapisserie “dite de la Reine Mathilde”). De lengte bedraagt 70 meter en het is 50 cm hoog. De bedoeling was om de kooromgang van de kathedraal te versieren bij feestelijkheden. Nu is het ondergebracht in een museum (Centre Guillaume le Conquerant) op een boogscheut van de kathedraal. Je krijgt in dit museum een goede uitleg over dit meesterwerk. Het tapijt is de visuele uitbeelding van de verovering van Engeland en de slag bij Hastings. Het verhaal werd ingedeeld in 58 stukken, de commentaar is in het Latijn. Omdat veel mensen niet konden lezen is het volledig begrijpbaar door de tekeningen, je kunt wel stellen dat het veel weg heeft van een stripverhaal. Op het tapijt zie je hoe de mensen vroeger streden, hoe ze zich kleedden, enz. Het tapijt werd gemaakt tussen 1066 en 1077 in Engeland.
Binnenstad van Bayeux
Dag 7: terugreis via Rouen
Heb je tijd dan moet je zeker Rouen bezoeken op weg naar huis. We hebben een stadswandeling in onze complete reisgids geplaatst, de route kan je onder de foto zien. Rouen is de hoofdstad van Normandië en ligt aan de Seine. Jeanne d'Arc en de rue de l'Horloge zijn de twee symbolen van Rouen. Jeanne d'Arc werd hier op de brandstapel gezet op de plaats waar nu een moderne kerk staat die naar haar genoemd is. Je komt ze wel meer tegen in de stad en zéker in het voormalige aartsbisschoppelijke paleis. Dáár huist sinds 2015 het Historial. Je ondergaat er op een doordringende manier het wel en wee van de koene heldin van het Franse volk met beelden die ‘spreken’. De rue de l'Horloge maakt zowat de kern uit van het toeristische Rouen en wordt aanzien als het symbool van de vrijheid van de inwoners.
Maar geloof ons, er zijn tal van andere bezienswaardigheden in Rouen die een stadsbezoek de moeite waard maken: de indrukwekkende kathedraal, de sublieme glas-in-loodramen in de diverse kerken, het veelvoud aan oude vakwerkhuizen (waar vind je elders nog zo’n concentratie?), het unieke binnenhof van St-Maclou (weinig toeristen komen hier). Er is ook het bijzonder waardevolle Museum voor Schone Kunsten. De Seine snijdt Rouen letterlijk doormidden. De twee stadsdelen zijn totaal verschillend van elkaar. Wij concentreren ons in deze stadswandeling op het toeristische Rouen, maar weet dat op de andere oever het bruist van economische bedrijvigheid: industrie, de haven, kantoren en grote woonwijken.
Vakwerkhuizen in Rouen
Meer info en boeken