Een schoonheid was Jean Panne zeker niet door haar vele moedervlekken en grote rode puist op haar gezicht. Ze kreeg 11 kinderen en had samen met haar man een bakkerij. Jeanne was een gewiekste zakenvrouw die haar plezier vond in het ontduiken van belastingen. Maar het tij keerde toen ze vijftig was: haar man en reeds 10 van de 11 kinderen waren gestorven,
weliswaar een natuurlijke dood. Toen ze echter wilde hertrouwen, nog lelijker dan toen ze jong was, vertelde de geest van haar overleden man dat ze stom zou worden als ze dat deed. Dus besloot ze om af te zien van trouwen, maar het ging van kwaad naar erger. Twee zieken die bij haar op bezoek geweest waren stierven kort daarna. Beticht van hekserij werd Jeanne veroordeeld tot de pijnbank; een halsband met scherpe nagels. Bij onderzoek vooraleer de halsband werd omgedaan kwam de beul tot de vaststelling dat ze geen pijn voelde ter hoogte van die grote rode puist in haar gezicht. Dit was voor de inwoners van het dorp meteen het teken dat ze een overeenkomst had gesloten met de duivel. Niettegenstaande ze gezworen had de duivel te verzaken en de genade van god af te smeken werd ze, na de straf met de halsband, veroordeeld tot de brandstapel. Op 16 mei 1650 werd Jeanne op haar kosten ter dood gebracht op de brandstapel. Het lot van elke heks in die tijd.
Sint-Laurentiustoren of Duvetoren
De vroegere Sint-Laurentiuskerk werd na een paar verwoestingen verbouwd tot waterburcht. De oude kerktoren was niet alleen een uitkijktoren maar ook een munitiedepot. Uiteindelijk werd die toren in 1917 gereduceerd tot wat er nu van overblijft. De naam ‘Duvetoren’ komt niet van ‘duiven’ maar van de legende van Jeanne Panne. Dit zou namelijk haar afspraakplaats geweest zijn met de duivel.