De Pont du Gard bestaat uit drie etages die afnemen in de breedte. Voor de bouw gebruikte men grove kalkstenen die in een steengroeve van Vens ontgonnen werden. Je kan er zelfs nog de karrensporen van 2000 jaar geleden zien. De grote steenblokken werden in de steengroeve klaargemaakt. Op de bouwwerf moest men dan nog enkel de stenen monteren.
Praktisch
De Pont du Gard is uitgegroeid van een stopplaats voor een fotoshoot tot een heuse dagattractie. Dit zorgt nogal eens voor teleurgestelde bezoekers omwille van de prijzen. Om de brug van dichtbij en grondig te zien, inclusief wandeling, heb je amper een uur nodig. Om het even hoelang je er blijft of met hoeveel mensen er in een voertuig zitten betaal je eenzelfde prijs.
Alle info hierover op www.pontdugard.fr
Wie denkt nog een glimp op te vangen van de Pont du Gard op een zijweg of andere locatie is eraan voor de moeite.
Er zijn twee parkings: Rive Gauche en Rive Droite. Om het even waar je staat, kan je van de ene oever naar de andere wandelen. Wij verkiezen de Rive Gauche omdat daar ook het bezoekerscentrum is gelegen.
Wat krijg je zoal voor je geld?
Er is een bezoekerscentrum met een filmzaal en een museum. Tijdens de maanden juli en augustus kan je zelfs bewaakt pootje baden in de Gard. Er is ook een doe-museum voor kinderen (Franstalig). Uiteraard kan je er wandelen en genieten van het mooie landschap op een parcours van zo'n 7 km lengte.
Foto tip: de beste locatie om in de voormiddag een foto te nemen van de Pont du Gard is nergens aangegeven, daarom de volgende tip. Wandel vanaf de 'rive gauche' naar de brug toe. Aan de brug wandel je rechtdoor, zo'n 50 meter. Dan kan je links naar beneden tot aan de oever van de Gard. Er is een betonnen trapje die je toelaat op een veilige manier een foto te nemen.
Legende
De Gardon, die een verraderlijke rivier is, vooral bij hoge waterstand, kon maar op één ondiepe plaats overgestoken worden. Men besloot daar een brug te bouwen. Telkenmale de metselaar bijna klaar was met zijn werk kwam de woeste Gardon en vernietigde alles. Op een avond zat de ambachtsman naar zijn verwoeste arbeid te kijken en riep uit dat het nu al de derde keer was dat zijn bouwwerk werd vernietigd. Hij was zodanig ontgoocheld dat hij zijn ziel aan de duivel wou verkopen. Zijn woorden waren nog niet koud of de duivel stond er al. De duivel stelde voor om de brug te bouwen die eeuwig zou blijven bestaan op voorwaarde dat het eerste levende wezen dat over de brug zou lopen voor hem zou zijn.
De metselaar ging akkoord, keerde huiswaarts, vertelde het zijn vrouw en vroeg zich af wie de eerste sukkelaar ging zijn die de brug zou overgaan. Zijn vrouw vertelde hem dat de hond een haas gepakt had en stelde voor om het dier over de brug te laten lopen. De man pakte de haas en ging terug naar de plaats waar de duivel ondertussen klaar was met de bouw van de brug. Bij het eerste daglicht liet de metselaar de haas los op de brug. De duivel ving het dier op in een zak, zag dat het een haas was en smeet het tegen de brug. Op dat ogenblik luidde het Angelus en de duivel verdween onder duizend vervloekingen. Sindsdien zegt men dat de vrouwen de duivel bedrogen hebben.