Althans, er is zo goed als niets overgebleven van de ooit zo florerende industrie. Behalve enkele mooie woningen die de rijkdom van de textielbaronnen uitdroegen, heeft Ronse ook nog van die typische fabrieksteegjes. Voorts is er gelukkig nog van dit industrieel erfgoed veel bewaard in musea.
Toen de textielindustrie zo sterk groeide kon Ronse zijn vele inwoners nog amper huisvesten. Er werden dan maar huisjes gebouwd in de tuinen van andere woningen. Die steegjes werden verbonden via een smal pad en een poortje met de straat. In die steegjes was er slechts één toilet voor alle inwoners en veelal was er maar op één plaats stromend water. Je komt straks langs het Barasteegje, het mooiste van de stad. Naar het einde van het wandeltraject kan je ook nog even binnenwippen in het Willocqsteegje.
Villa Portois
Deze villa bevindt zich in een wijk die gebouwd werd eind 19de eeuw, samen met de nieuwe Sint-Martinuskerk die we ook bezoeken. Het is een directeurswoning van een textielbaron. Vroeger lag de textielfabriek achter de woning, tot 1963. Nu is het gebouw mooi gerestaureerd en huisvest het 'Portus', restaurant, vormings- en seminariecentrum.