De neogotische Sint-Pieterskerk van Lille ligt aan de hoofdweg door het dorp. Ze werd tussen 1912 en 1914 herbouwd naar het ontwerp van architect Dieltjens. De 52 meter hoge bakstenen westertoren in zuiver Kempens-gotische stijl dateerd uit 1500. Het interieur bevat zes kostbare houten beelden uit de 17de eeuw van de bekende Mechelse houtsnijder Nikolaas Van der Veken.
Voormalig gemeentehuis van Lille
Het voormalige gemeentehuis werd na de fusie in 1977 een tijd lang gebruikt als politiebureel. Nu is de Heemkundige Kring “Norbert de Vrijter” er in ondergebracht. Het gebouw met typische trapgevel, werd in 1902 in neorenaissancestijl opgetrokken. Tijdens de Sint-Antoniusviering (op 17 januari of de zondag nadien) worden hier de geofferde varkenskoppen per opbod verkocht. De linde voor het gebouw dateert van 1830, hij werd door de inwoners als “Vrijheidsboom” geplant bij de onafhankelijkheid van België.
Bornput in Poederlee
De born- of waterput werd in 1974 ontdekt toen men op de site “Het Hof van Poederlee”, ook wel “Den Regendock” genoemd, aan het graven was naar de restanten van het kasteel van Poederlee. Dit kasteel was in de 16de eeuw volledig afgebrand. Tijdens de graafwerken stootte men op een houten wiel en een honderdtal konische stenen. De put werd gedeeltelijk en op de originele manier gereconstrueerd op het pleintje Vossel. Aan de hand van het schervenmateriaal en een muntstuk uit 1745 veronderstelt men dat het om een 16de eeuwse bornput gaat.
Voormalig gemeentehuis van Poederlee
In de hoofdstraat kom je voorbij het voormalig gemeentehuis. Het gebouw heeft een pui en trapgevel en in de voorgevel het wapenschild van de vroegere baronnen. Meer recent is er een bronzen gedenkplaat voor kunstschilder G.C. De Bruyne aangebracht.
Sint-Jan-de-Doperkerk in Poederlee
De driebeukige kerk werd in 1908 heropgebouwd. Ze is omgeven door een kerkhof met graven, o.a. van de heren d’Olmen de Poederlee en de familie De Pélichy. De westertoren dateert vermoedelijk uit de 14de of 15de eeuw. In het interieur valt vooral de preekstoel uit de 17de eeuw van Jacob Verbuecken op. Aan de overkant van de kerk staat de stijlvolle pastorie met verdieping uit 1811.
Heggekapel in Poederlee
Ongeveer 700 meter na het kruispunt kun je linksaf naar de Heggekapel. Zo’n 300 m verderop vind je de kapel aan je linkerkant. Het rustig gelegen zaalkerkje dateert uit 1441 en is daarmee het oudste gebouw van Lille. Mogelijks is de kapel op het moment van je bezoek gesloten maar door een raam zie je een mooi barokaltaar en daarboven hangt een schilderij van Hendrik de Clerck (1570-1629), het ‘Wonder van Hegge’ voorstellend. In 1412 stal Jan van Langersteden een ciborie (gewijde beker met deksel voor het bewaren van geconsacreerde hosties) met vijf hosties uit de kerk van Wechelderzande. Op de terugweg naar zijn verblijfplaats in Herentals verdwaalde de dief in deze omgeving van de Hegge. Op de plaats waar nu de kapel staat zou de dief de vijf hosties hebben verstopt in een konijnenpijp.
Nadat hij de weg teruggevonden had naar de herberg in Herentals, wachtte hem daar een schout op die de kelk verstopt in zijn kleren vond. De dief bekende deze heiligschennis. Zijn hand werd afgehakt en voor hij werd opgeknoopt, gaf hij ook nog aan waar hij de hosties had achtergelaten. Deze werden helemaal gaaf teruggevonden nadat ze toch 8 dagen daar hadden gelegen. Dit “Wonder van de Hegge” geeft sindsdien aanleiding tot periodieke vieringen rond de kapel. Elk jaar is er een processie op de zondag na de Sacramentsdag en elke 25 jaar is er de Ommegang van de Hegge, een schouwspel dat door vele duizenden toeschouwers wordt bijgewoond. Voor het laatst op 2012 wat betekent dat de volgende dus in 2037 zal plaatsvinden. Langs de beschaduwde dreef: de kapelletjes van de Zeven Weeën van Onze-Lieve-Vrouw (1920).
Sint-Amelbergakerk in Wechelderzande
De neogotische kerk werd in 1863 ontworpen door architect Eugène Gife. Ze heeft een merkwaardige westertoren uit het einde van de 15de eeuw in Kempense baksteengotiek. Door zijn plotseling vernauwende dakspits wordt deze tot een van de merkwaardigste torens van de Kempen gerekend. De kerk herbergt enkele merkwaardige kunstschatten, waaronder enkele 17de eeuwse schilderwerken van Cornelis de Vos, Michel Coxcie en Theodoor Boeyermans. Pronkstuk is de rijkelijk versierde kerkklok in het hoogkoor, die in 1526 door de Mechelaar Simon Wagevens werd gegoten.
Herberg De Nieuwe Keizer in Wechelderzande
Op het driehoekig pleintje naast de kerk staat de eeuwenoude herberg De Keizer, nu onder de naam De Nieuwe Keyzer (ruime parking achteraan). Het gebouw dateert van ca 1620. Het was een toevluchtsoord voor schrijvers zoals Renier Snieders en Hendrik Conscience, alsook voor de schilders Henri Van de Velde, Emiel Claus, Frans Courtens, Isidoor Meyers, Adriaan Jozef Heymans, Florent Crabeels, Jaak Rosseels, Frans Van Giel e.a. De stijl die de kunstschilders gebruikten, wordt omschreven als het luminisme, een strekking binnen het impressionisme in de Vlaamse schilderskunst met geaccentueerde aandacht voor sterke lichteffecten. De herberg fungeerde als trefpunt van kunstschilders waarvan sommigen behoorden tot de Wechelse schildersschool. Het atelier werd in 1992 ontmanteld bij een renovatie van het pand, maar het uiterlijk van het gasthof is gebleven.
Hof d’Intere in Wechelderzande
Het Hof bestaat uit een omwald kasteeltje uit 1649 in bak- en zandsteenarchitectuur omgeven door een mooi parkje. Het werd gebouwd in opdracht van Jehan de Proost, de in de adel verheven zoon van Peter Proost. Van 1686 tot 1964 deed het gebouw dienst als pastorie, daarna als gemeentehuis. Nu is het in gebruik als bibliotheek. Het heeft mooie glasraampjes en de smeedijzeren windwijzer op het dak benadrukt de adellijke oorsprong van het Hof. Wat wij nu als de voorkant aanzien was vroeger de achtergevel van het kasteeltje.
Huis Den Hert in Wechelderzande
Aan de andere kant van de Herentalse baan vind je vooraan in de Pulsebaan het oudste gebouw van de gemeente “Den Hert” genaamd. Het is een omvangrijk stenen gebouw met dikke muren dat in 1603 werd opgetrokken door Peeter Proost, schout te Stabroek en Zandvliet en vader van de bouwer van het kasteel. De twee lindes in het voortuintje geven het geheel een schilderachtig uitzicht.