Abdij van Tongerlo
We starten met onze wandeling in de gratis reisgids op de grote parking aan de toegangspoort van de abdij van Tongerlo. Stap de abdij binnen via die bezienswaardige poort. Het poortgebouw op zich is al een bezienswaardigheid. De onderbouw bestaat uit ijzerzandsteen. In de nissen zie je 3 beelden: Onze Lieve Vrouw, H. Catharina (l) en H. Barbara (r). Aan de rechterzijde is de toegang naar het museum met 'Het Laatste Avondmaal', recht voor je heb je de abdijkerk, in het midden bevindt zich de schuur waar er een tentoonstelling is over het leven van zijn bewoners-geestelijken, in de linkerhoek tref je een grote boekenwinkel aan.
Deze Norbertijnerabdij heeft een lange geschiedenis die begon rond 1130. Ze bezit dan ook een rijkdom aan gebouwen. Na de gebruikelijke machtsovernames kon de orde zich in 1838 opnieuw verenigen en nam ze in 1840 terug haar intrek in de abdij. Hier wordt de gewone toerist met open deuren ontvangen. Natuurlijk kan je de privé-vertrekken niet bezoeken, maar ze hebben dit wel opgevangen door een permanente tentoonstelling in de Tiendeschuur. Inkomsten halen ze o.a. van het abdijbier dat evenwel niet binnen de muren wordt gebrouwen, de entreegelden voor het Da Vinci-museum.
Rechts van de inrijpoort is er de abtstuin met daarachter het da Vinci-museum. Hier kan je de oudste replica van het Laatste Avondmaal bewonderen. Het monumentale kunstwerk is op doek geschilderd terwijl het origineel een muurschildering is in het klooster Santa Maria delle Grazie in Milaan. Het ganse verhaal van a tot z wordt verteld in een boeiend klank- en luisterspel. Natuurlijk mag je de kerk niet vergeten te bezoeken. Maar er is nog meer te zien binnen de muren van de abdij: het erfgoedhuis, het bisschopshuis, het Wagenhuis, de oude hoeve, … In de abdij van Tongerlo is er iedere zondagnamiddag van half april tot eind september een rondleiding voorzien voor individuele bezoekers. Vooraf inschrijven is niet nodig. Info: www.tongerlo.org.
Gemeentehuis Westerlo
Het kasteel is gebouwd tussen 1909 en 1911 en is een mooi voorbeeld van de Brabantse neo-gotiek. Het behoorde toe aan de gravin Jeanne de Merode. Na haar dood (1944) werd het een tijdje aangewend als rusthuis voor priesters. Sinds 1972 doet het dienst als gemeentehuis. De naam de Merode duikt in de geschiedenisboeken van Westerlo al op eind 15de eeuw. Toen kwam Westerlo zelfs in handen van de adellijke familie via een huwelijk. Tot aan de Franse Revolutie bleef dat zo. Toen werd Westerlo ‘uitgeleend’ aan het hertogdom Brabant. Het oudere kasteel dat we straks zowat halfweg onze wandeling terugvinden, behoort nog steeds toe aan de familie. Vóór het gemeentehuis prijkt een schitterende fontein met drie badende vrouwen, een kunstwerk van Rik Poot.
Kasteel de Merode
Het Kasteel de Merode is nog steeds bewoond door de prinsen van Merode. Het gebouwencomplex dat je nu te zien krijgt is van na de laatste grote restauratie in de 19de eeuw. Doch vele oudere delen dateren nog uit de middeleeuwen (o.a. de donjon) Het kasteel en het domein zijn éénmaal per jaar open voor het publiek, tijdens het eerste weekend van juli (Kasteelfeesten). Dan kan je de schatbare kunstwerken bewonderen, wandtapijten, meubelen, schoorsteenmantels, de kapel, … Opgepast vergis je niet met het nieuw kasteel van de Merodes. Dat kasteel staat in de Boerenkrijglaan en werd gebouwd in het begin van de 20ste eeuw. Het is nu in gebruik als gemeentehuis.
Het Trammeke
Het is een beschermd monument. Een uitgebreide en duidelijke uitleg vind je op een infobord. Het is een mobiele dam die met een ingenieus spoorsysteem toeliet om via kanalen de omliggende akkers onder water te zetten. Eveneens werd het gebruikt om de kasteelvijver met spoelwater te reinigen.
Natuurgebied van de Kwarekken
De Kwarekken is een drassig natuurgebied. De naam is een afgeleide van ‘kreken’. Het sluit aan bij de vallei van de Grote Nete. Je wandelt niet alleen langs water maar je zal ook rechts tussen de struiken kleine waterplassen zien. Je treft er dan ook heel wat moerasplanten aan en verder eiken, dennen en beuken. Het vormt samen met de Beeltjens een natuurgebied van meer dan honderd hectaren en is doorkruist van prachtige wandelpaden. Joggers, wandelaars, ze komen hier hun portie gezonde boslucht opsnuiven.
Beeltjens
De Beeltjes is de verzamelnaam voor een aantal dreven. Alle dreven komen ook samen op één punt, de ‘Ster’. Het bosgebied is hoger gelegen dan de Kwarekken en is daardoor veel droger en nagenoeg volledig bebost.