In Bourgondië staat de wijn vooral bekend als een geestrijke drank voor de Kerk. Het waren de cisterciënzer monniken van Citeaux die zich op de wijnbouw in Bourgondië hebben toegelegd en deze verder gestructureerd. Zij stichtten o.a. 'Clos de Vougeot' die zij meer dan zeshonderd jaar bezaten. De Kerk kreeg heel wat schenkingen van adel en landeigenaren. De reden hiervan: de zekerheid te hebben van een goed leven in het hiernamaals. Wat en hoe men over de rol van de Kerk ook mag denken, toch heeft zij heel wat gedaan rond de gezondheid van de mens. In eerste instantie stond zij in voor zieken en gewonden. Hieruit ontstonden de hospitalen 'hospices'. Deze kregen tevens schenkingen van wijngaarden vb. Beaune. Zo ontstond de bekend wijnveiling van de Hospices de Beaune, uit de verkoop van die wijnen.
Bij het uitbreken van de Franse Revolutie nam de staat de bezittingen van de Kerk in beslag. Wijngaarden die één domein vormden, werden verkocht als kleine percelen. De verspreide eigendom en kleinschaligheid is een kenmerk van de wijncultuur in Bourgondië. Er zijn ongeveer een 37.000 eigenaars op een totaal van 45.000 hectare wijngronden. Het heeft wel een voordeel: een wijnboer die zijn wijnbouw op één stuk grond heeft staan, kan door één enkele hagelbui geruïneerd worden. Maar in Bourgondië liggen de akkers zo verspreid dat bij een onweer de volledige oogst nooit kan vernietigd worden. De kleinschaligheid leidde tot het ontstaan van de 'négociants-éleveurs', de handelshuizen, op het einde van de 18e eeuw.
De druifluis 'phylloxera vastatrix', twee wereldoorlogen en een economische crisis in de jaren '30 sloegen in Bourgondië toe. Er heerste een dieptepunt en er werd besloten om een promotionele club van wijnboeren op te richten 'Confrérie des Chevaliers du Tastevin'. Toch duurde het tot de jaren '60 voor er een ommekeer kwam. Er werd gestart met de verkoop van gebottelde wijn. Voordien verkocht men alles in vaten, wat de kwaliteit niet ten goede kwam. Van dat moment ging men professioneler te werk met als resultaat dat tot op de dag van vandaag een volwaardige, kwalitatieve wijn kan aangeboden worden.
Bodem
De bodem van Bourgondië is zeer sterk afwisselend en vaak zeer verschillend van perceel tot perceel. Soms vraagt men zich eens af of de bodemstructuur een invloed heeft op het karakter van de wijn. We raden je aan om enkele wijnen te gaan proeven van éénzelfde appellation. Wat zal je opvallen? Je zal merken dat deze wijnen anders zullen smaken. Hieruit kan men besluiten dat de bodemsamenstelling niet de grootste invloed heeft op de wijn. Men moet ook nog rekening houden met de weersomstandigheden, de hoogte van de helling waar de wijngaard zich bevindt enz. Maar men mag de rol en de know-how van de wijnboer niet uitsluiten. Hij is degene die bepaalt hoe hij zijn druiven zal telen, met name zijn vinificatietechnieken.
Klimaat
In Bourgondië heerst er een landklimaat. Dit betekent dat de zomers droog en heet kunnen zijn, de winters koud. In de zomer barst er regelmatig een onweer los met als gevolg dat de oogst vernietigd kan worden. In de winter vindt men vaak de wijngaarden onder een laagje sneeuw. Voor de wortels van de wijnstok biedt dit een goede bescherming. In het vroege voorjaar kan de vorst toeslaan. De ontbottende wijnstokken zijn dan heel kwetsbaar. Vroeger liet men om deze reden vaak oliekachels de lucht boven de wijngaarden opwarmen. Tegenwoordig probeert men dit op te lossen door de wijnstokken te besproeien zodat er zich bij bevriezing een isolerend laagje rond de gevoelige vrucht vormt.
Druivensoort
In Bourgondië is er een grote variatie wat betreft rode en witte wijn. Toch zijn de druivensoorten hier zeer beperkt. In vergelijking met de Bordeauxwijnen worden de meeste Bourgondiëwijnen van één soort gemaakt. Er komen zelden mengelingen voor van twee of meerdere soorten.
De Pinot Noir
Deze soort komt in de Bourgondië tot uitstekende resultaten. Op verschillende plaatsen in de wereld werd de Pinot Noir geplant. Maar nergens doet deze het zo goed als in deze streek. Daar heeft de temperatuur voor een groot deel mee te maken. Als de 30° C worden overschreden, stoppen de kleine trosjes met functioneren. De druif verliest hierdoor haar rijkdom. In Bourgondië gebeurt dit dus heel zeldzaam.
De Chardonnay
In tegenstelling met de Pinot Noir past de Chardonnaydruif zich zonder probleem aan de meest uiteenlopende klimaten aan. Met als gevolg dat deze soort sterk internationaal vertegenwoordigd wordt. In Bourgondië levert ze een wijn op met rijke, ingewikkelde fruitaroma's. Met de jaren evolueren deze geuren van champignons, gegrilde hazelnoten, gedroogd fruit enz.
De Gamay
Deze soort vindt men vooral in het zuiden van de streek terug. De bodemstructuur is er een oorzaak van. Deze variëteit levert een goed product af op een lichte, zanderige, zure en granieten grond. In het noorden van de streek is de bodemstructuur geheel anders waardoor deze druif vaak een zure wijn aflevert.
De Aligoté
Dit is een typische Bourgondische druif. De trossen zijn groter en talrijker dan de Chardonnay. Zij groeit vooral op gronden die minder geschikt zijn voor Pinot Noir en Chardonnay. de wijnen die hieruit voortkomen zijn licht en vragen niet veel tijd om te rijpen. Ze is de basis voor de welbekende Kir en zij is tevens het belangrijkste element voor de Crèmant de Bourgogne.