Wil je nog méér zien en ook de directe omgeving van Maaseik verkennen. Dat kan bijvoorbeeld met een fietsroute, die de fietsknooppunten volgt. Beperkt in afstand, ca. 25 km, dus haalbaar en eigenlijk best te combineren voor iedereen. De route brengt je onder meer tot in het mooie Aldeneik, of het ‘einde van België’.
De historische Markt van Maaseik
Omheen de Markt van Maaseik staat een schat aan historische gebouwen, vele dateren uit de 17de eeuw. Bij elk huis geven infobordjes een bondige uitleg. Ze dragen namen als ‘De Vrede’ (nr. 14), ‘De Leliën’ (nr. 33), ‘Den Prince van Luyk’ (nr. 36), ‘Den Swaen’ (nr. 38), ‘Den Rooden Leeuwe’ (nr. 40), enz … Op het nummer 46 bevindt zich de oudste apotheek van ’t land. Op het plein tronen de gebroeders Van Eyck, in een marmeren versie uit 1864, de schilders van het meesterwerk ‘Het Lam Gods’, dat in Gent in de Sint-Baafskathedraal staat opgesteld.
Sint-Catharinakerk
In de Sint-Catharinakerk, gebouwd in 1840, wordt de meest waardevolle kerkschat van Limburg bewaard. Het absolute pronkstuk van de collectie is de “Codex Eyckensis”, uit de 8ste eeuw en daarmee het oudste evangelieboek dat in de Benelux te vinden is. Verder zie je hier ook de oudste Angelsaksische kerkgewaden van Europa, manuscripten, smeedwerk in goud en zilver, … Buiten de kerk zal je een wat kunstmatige grot vinden met een Mariabeeld.
Vlooienkoning
De Vlooienkoning is een standbeeld opgericht door de carnavalsvereniging ‘Het Heilig Wammes’. Het stelt de koning van het Maaseiker carnaval voor die met het perkament in de hand de Maaseikenaren motiveert om carnaval te vieren.
Oorspronkelijk was de Vlooienkoning een landloper uit het verhaal van het “heilig wammes”. Hij sliep in openlucht voor de stadspoorten en gebruikte daarbij zijn armzalig vestje (wammes) als hoofdkussen. Op een keer vergat hij zijn wammes in zijn haast om ’s morgens de stad binnen te glippen. Maaseikenaren die voorbij kwamen zagen het wammes bewegen en haalden de deken erbij. Die organiseerde onverwijld een boeteprocessie, want een bewegend kledingstuk had hij nog nooit gezien. Na de processie besprenkelde men het nog steeds bewegende wammes overvloedig met wijwater. Tenslotte bleef het roerloos liggen. Een wat dapperder iemand durfde het wammes opheffen en zag alleen nog de massa nu dode vlooien die door het wijwater uit het kledingstuk van de landloper gespoeld waren.
Museum John Selbach
Het Museum John Selbach omvat honderden schilderijen uit de periode van de 16de tot de 20ste eeuw die kunstliefhebber John Selbach verzamelde. Daarnaast zijn er ook sculpturen uit 16de en 17de eeuw, bronzen beelden uit 19de eeuw en stijlkamers van renaissance tijd tot Biedermeier. Op de bovenverdieping wordt de fraaie speelgoed- en poppencollectie van Corinne Selbach getoond, met exemplaren die teruggaan tot de late 18de eeuw.
Minderbroederskerk
De Minderbroederskerk en het bijhorende klooster dateren uit de 17de eeuw. Tijdens de Franse Revolutie werd het klooster opgeheven, nadien namen de zusters Ursulinen er tijdelijk hun intrek. Vandaag huisvest het complex van de Minderbroeders de Stedelijke Academie Kunsten en is een plek waar internationale tentoonstellingen georganiseerd worden.
Sint-Jakobskerk
De paters Kruisheren gaven in de tweede helft van de 18de eeuw de opdracht tot de bouw van de Sint-Jakobskerk (Kruisherenkerk). Aan de buitenzijde is de kerk enigszins sober, het interieur daarentegen vertoont rijkelijke rococokenmerken.
Met het beeld ‘Kaal, Lui, Lekker en Hovaardig’ willen de Maaseikenaren vooral met zichzelf spotten. Het werd geschonken bij het 750 - jarig bestaan van Maaseik.
Neem daarna de eerste rechts (Begijnenstraat) en opnieuw rechts: Pelsterstraat. Aan het kruispunt met de Loerstraat en Halstraat ga je links de Loerstraat in.
Historische woningen
Het Huis Den Drossaert, zo genoemd omdat de drossaard hier woonde, staat ook bekend onder de naam ‘Stenen Huis’. Het Latijnse opschrift boven de deur wenst de bewoners voorspoed.
‘Int Moelevelt’ is een gebouw, met een mooie zijgevel in vakwerk, waarvan de geschiedenis terug gaat tot in de 15de eeuw.
‘De Verkeerde Werelt’, gebouwd in 1686 dankt zijn naam aan de wereldbol die niet bovenaan een kruis draagt zoals klassiek, maar onderaan. In de 17de eeuw was ‘De Nootstal’ een hoefstal waar je terecht kon om je paard te laten beslaan.
Wurfeld
Wurfeld is het meest landelijke gehucht van Maaseik. Te midden het groen ontdek je de Sint-Laurentiuskerk (uit 1900), een watermolen en een kasteelhotel. Al sinds 1560 staat er hier een watermolen in de bedding van de Bosbeek. Eerst werd er graan gemalen in de molen, later schors.
Het kasteel van Wurfeld heeft een geschiedenis die teruggaat tot 1640. Na diverse verbouwingen kreeg het zijn huidige uitzicht en doet het dienst als hotel. Heel erg geslaagd is de combinatie van het aangebouwde hotel met het ‘oude’ kasteel niet, maar smaken verschillen. Je kan jezelf ervan vergewissen. Veel van het kasteel kan je niet zien vanop de openbare weg. Ga gerust de laan in. Je kan er in het kasteel iets nuttigen. Omheen het kasteel ligt een mooi park, ongeveer 2,5 ha groot.
Aldeneik
Via de Leugenbrugweg kom je tot aan de Sint-Annakerk van Aldeneik. Ze werd gebouwd op de plaats waar de heilige zussen Harlindis en Relindis in de 8ste eeuw hun klooster en kerkje bouwden. Binnen in het pittoreske kerkje tref je de zogenaamde ‘kleefsteen’. Volgens een oude legende zie je hierin de vingers van de echtgenote van de koster die een hostie wilde oprapen. De naam ‘leugenbrug’ is afkomstig uit een van de vele legendes omtrent Harlindis en Renildis. Hier gaat het om een leugentje om bestwil tegenover hun adellijke vader.
De Willibrorduskapel werd gebouwd bij het Willibrordusputje (aan de achterzijde), een van de vele watertjes die de heilige man liet opwellen. Willibrordus kwam overigens wel vaker naar het klooster van Aldeneik.