Op het plein Charles II prijkt tegenover het monumentale stadhuis de Basiliek Saint Christophe. De eerste steen werd gelegd in 1667 maar toen bleef het kerkgebouw nog beperkt tot een kapel. Het was in de periode dat de Fransen hier de scepter zwaaiden. Lodewijk XIV liet ze oprichten ter ere van zijn garnizoen. Alleen een gedenksteen in de huidige gevel herinnert aan die kapel. In de 18de eeuw werd de kapel uitgebouwd tot een basiliek en werd ze meteen ook toegewijd aan de Heilige Christophe. Uit die transformatie zijn vandaag het koor en het apsis bewaard gebleven. Een restauratie drong zich op eind 18de eeuw nadat de Fransen redelijke verwoestingen hadden aangebracht en er volgde nog één in 1863. Voorheen was het altijd een lange smalle kerk geweest. Omdat steeds meer bewoners waaronder veel gastarbeiders naar de kerkelijke diensten kwamen, werd ze te klein. De bevolking wou ook de streekgenoten eren die in de nacht van 18 augustus 1944 in Courcelles brutaal waren vermoord. Daarom startte in 1956 een vergroting. De oude kerk werd zo het huidige zijschip. Er kwam een nieuwe hoofdingang op de Rue Vauban. Een koepel met diameter van 16 meter en 48 meter hoogte werd toegevoegd. Wat moet je behalve het prachtige mozaïek in het koor nog proberen zien? Het barokke eerste koor en het oudste gedeelte met bezienswaardigheden uit de 18de eeuw. Muurfresco's, glas-in-loodramen met passages uit de Bijbel, het rozet in het nieuwste deel.
Uniek mozaïek
In het opmerkelijke hoogkoor is een uniek mozaïek te bewonderen, volgens een ontwerp van een kunstenaar uit de streek Jean Ransy. Het werd in 1957, een jaar pas nadat de verbouwingen waren opgestart, aan het vernieuwde hoogkoor toegevoegd. Speciaal uit Venetië kwam een delegatie uit het vermaarde mozaïekatelier Orsoni, dat wereldwijd al heel wat realisaties in mozaïek heeft gecreëerd. De christelijke gemeenschap financierde het kunstwerk. Het mozaëik omvat 200 m², is bezet met miljoenen stukjes gekleurd glas of bedekt met een klein laagje bladgoud. De link met de Byzantijnse kunst is niet ver weg. De afbeeldingen stellen de Apocalyps of de Openbaring volgens de H. Johannes voor. Het is het laatste deel uit het Nieuwe Testament, een profetisch geschreven boek.